Božijom voljom Pravoslavna Crkva je ustrojila proslavljanje Svetitelja i praznovanje praznika u toku godine koji su usklađeni sa potrebom ljudskih duša za spasenjem u Carstvu Nebeskom, međutim, sluge ada i đavola trude se da uz pomoć svojih podanika među ljudima, cijelom svijetu, a posebno Pravoslavnim narodima, nametnu praznovanje nekih nepravoslavnih „praznika“, čije je pravo značenje skriveno od širih narodnih masa, a čiji je pravi karakter veoma dobro poznat kreatorima tih „praznika“ i ceremonija prilikom samog praznovanja.
Takav jedan „praznik“ je i „1. maj – praznik rada“! Četvrta Božija zapovjest kaže: „Sjećaj se dana odmora da ga svetkuješ; šest dana radi i svrši sve svoje poslove, a sedmi dan je odmor Gospodu Bogu tvojemu“. Iz ove zapovjesti proizilazi da u toku godine imamo 52 nedjelje za koje nam je sam Gospod Bog zapovjedio da ne radimo, da odmaramo, i da taj dan posvetimo Gospodu Bogu! Zar to ne znači da nam je Gospod Bog na kraju svake sedmice ustanovio praznik – odmor od rada? Zbog čega nam onda treba još neki tamo „praznik rada“?
I ko je i zbog čega ustanovio da taj „praznik rada“ bude baš 1. maja?
“Beltan festival vatre“ gde se oživljava praznovanje Beltana i Valpurgijske noći (uoči 1. maja), održava se svake godine u Edinburgu (stara Keltska prestonica).
Adam Vajshaupt je rođen 1748. godine u jevrejskoj porodici koja je početkom 17. vijeka pokrštena od strane rimokatolika u nemačkom gradu Ingolštat. Bio je rimokatolički „sveštenik“ i jezuita koji je odlučio da po svaku cijenu postane poznat te je priznao Lucifera za svog gospodara i počeo da se bavi vještičarenjem i satanizmom. Zapanjio se kada je saznao za drevno pagansko vjerovanje i običaj praznovanja paganskog praznika Beltan u čast prirode i plodnosti, kojeg su pagani praznovali 30. aprila, i satanističkog praznika Valpurgijske noći, koja je praznovana u noći između 30. aprila i 1. maja. Tada je odlučio da osnuje tajno satanističko bratstvo Iluminati (prosvetljeni) ili Perfekcionisti. Cilj tog bratstva bio je i ostao da jednom svjetskom revolucijom sruši dosadašnji način života, poredak i moralne norme, te izazove stvaranje Novog svjetskog poretka!
Koliko su Iluminati uspjeli u svojim ciljevima, dovoljno je pogledati simbol američke imperije – američki dolar. Pun je judeo-masonskih simbola kao što su nedovršena piramida sa svevidećim okom, a u dnu piramide rimskim brojevima napisana godina 1776. Na traci ispod piramide na latinskom jeziku piše „NOVUS ORDO SECLORUM“ što u prevedenom smislu znači „novi svjetski poredak“, itd… Tako je Adam Vajshaupt sa Iluminatima odlučio da cijelom svijetu nametne organizovani „doček 1. maja“ i praznovanje satanističkog praznika „Valpurgijske noći“, čijim bi se praznovanjem cijeli svijet poklonio Luciferu! Nedostajala im je još samo maska kojom bi sakrili pravo značenje tog „praznika“, te ga tako pod nekom prihvatljivijom maskom nametnuli cijelom čovječanstvu!
Iluminati su, koristeći svoj veliki uticaj u Americi, podstakli i organizovali demonstracije radnika u Čikagu i sukob radnika sa policijom. Sve to su tempirali za 1. maj 1886. godine. Koristeći uticaj Karla Marksa, koji je bio član tajnog društva „Liga pravednih“ (jedan od ogranaka Iluminata), koji je on imao na radnički pokret, Iluminati su uspjeli da nametnu da se 1. maj praznuje kao „praznik svih radnika“. 1889. godine u Parizu je održan Prvi kongres komunističke Druge internacionale. Na tom kongresu nisu bili prisutni samo komunisti, nego i masoni, razni spiritisti i druge sumnjive ličnosti iz Evrope i svijeta. Okultizam i spiritizam su bili duboko ukorijenjeni u komunizmu. Kako su sve konce vukli Iluminati i drugi masoni, na kongresu u Parizu su riješili da ustanove da se svake godine praznuje proljećni praznik rada, i da bude (za široke narodne mase) u spomen Čikaških radnika palih u obračunu sa policijom.
“Beltan festival vatre“ gde se oživljava praznovanje Beltana i Valpurgijske noći (uoči 1. maja), održava se svake godine u Edinburgu (stara Keltska prestonica)
Za dan praznovanja su određeni 1. i 2. maj. Dakle, Iluminati, masonski red koji je u službi Lucifera, i koji su osnovani 1. maja 1776. godine, odredili su da cijeli svijet treba da slavi 1. maj pod maskom „humanizma i zaštite prava radnika“. Vrlo brzo su sve vlade svijeta (a u svim vladama glavnu riječ vode masoni) prihvatile ovaj „praznik“ i uvele u svojim državama praznovanje „1. maja – praznika rada“. Time su Iluminati uspjeli u svojoj namjeri da se svi narodi svijeta poklone Luciferu praznujući „1. maj“, a misleći da ga praznuju u svrhu obilježavanja borbe Čikaških radnika za svoja prava.
Šta su „Beltan“ i „Valpurgijska noć“?
„Beltan“ je drevni paganski satanistički praznik u čast prirode i plodnosti, kojeg su pagani obilježavali 30. aprila. Tom prilikom su palili vatre, igrali i plesali oko stuba oko kojeg su vezivali trake raznih boja, a koji simbolizuje muški polni organ. U tim ritualnim igrama pominjali su i drevna demonska božanstva Vaala, Zelenog čovjeka, Pana, Zelenog Juraja itd… Kada bi pali u trans obuzeti demonima, orgijali su do zore.
U produžetku „Beltan“-a pagani su nastavljali da praznuju „Valpurgijsku noć“. Drevni evropski pagani su vjerovali da se u noći sa 30. aprila na 1. maj sva nečista sila svijeta skuplja u Nemačkoj, na gori Broken, te da se demoni skupljaju na svojevrsnoj smotri kako bi se u strojevom koraku poklonili Satani. Ovaj paganski satanistički praznik je opisao i Gete u svom djelu „Faust“. Inače, „Valpurgijska noć“ je jedan od najvažnijih satanističkih praznika i redovno podrazumjeva ritual prinošenja ljudskih žrtava Luciferu. Satanista Anton La Vej je u „Valpurgijskoj noći“ osnovao satanističku crkvu. On je smatrao „Valpurgijsku noć“ najdemonskijim praznikom, kada vještice i demoni orgijama „slave“ dolazak proljeća.
Na žalost, komunizam je i našem Pravoslavnom Srbskom narodu podmetnuo praznovanje ovih satanističkih praznika pod maskom „praznika rada – 1. maja“. Praznovanje „1. maja“ se toliko usadilo u svijest naroda da ogromna većina Pravoslavnih Srba, čak i cijele porodice, 1. maja odlaze u prirodu, pale vatre, roštiljaju i praznuju „praznik rada“, uglavnom ne znajući skriveno značenje ovog „praznika“! Praznovanjem „prvomajskih praznika“ Pravoslavni Srbi se odriču Gospoda Isusa Hrista i poklanjaju se satani!
DODATAK: OKULTNA POZADINA KOMUNIZMA
Francuska revolucija, kao i revolucije koje su navodno spontano planule u Evropi 1848 su dugo pripremane od strane ljudi koji su nazivani Prosvetitelji, a iza kojih stoje tajni ezoterijski kultovi, pre svega Iluminati (osnovani 1. maja 1776) i masoni. U toku 18. veka, ideje o razumu kao izvoru sposobnosti da samostalno znamo šta je istinito, postaju šire prihvaćene. To se servira masama i podstiče pobuna protiv autoriteta. Niz francuskih filozofa (Volter, Ruso, Didro, Dalamber, Lametri, Holbah, Kondijak, Monteskje, Helvecijus…) se ne zadovoljava time da te ideje postoje u knjigama, već žele da izvuku iz njih što više posledica i učine ih šire poznatim i društveno relevantnim. Tako se javlja pokret koji je dobio ime Prosvetiteljstvo. Prosvetitelji su videli da se nauka brzo razvija i da će, ukoliko joj ništa ne bude stajalo na putu, uskoro uslediti nova i nova saznanja o prirodi. Prepreka tom razvitku mogu biti samo religija i to isključivo hrišćanska i tradicija. . Za prosvetitelje je glavni greh bio ne biti otvorena duha za nova saznanja, što bi rekli, biti uskogrud i netolerantan. U prevodu, držati se svojih moralnih načela…ili biblijskih.
Prosvetitelji su smatrali da bi napredak ljudskih znanja bio mnogo brži ako bi se ljudski rod oslobodio uverenja da na prirodu i ljude utiče viša sila, t.j. Bog, , i da Božija volja, a ne prirodni zakon i volja ljudi, određuje ljudski život do najsitnijih detalja. Ako je tačno da se Bog ne meša u ljudski život, kao što je mislio Spinoza ili da je znanje o njegovim namerama nemoguće, onda je pozivanje na božiju volju samo paravan za interese samozvanih božijih predstavnika na zemlji. Ljudi će mnogo manje biti podložni manipulaciji koja učvršćuje njihove predrasude i neprijateljstva, ako se potrude da upoznaju prirodu i sebe kao deo prirode, tumačeći je uvek iz nje same, preko zakona koji deluju u njoj. Zbog te potrebe za naučnim znanjem o prirodi, Didro i Dalamber pokreću obiman projekat Enciklopedije, koja će biti zbornik dotadašnjih naučnih i filozofskih znanja. Enciklopedija je izašla u 35 tomova u periodu od 1751. do 1780-te godine i na njoj je radila većina filozofa prosvetiteljstva, pa se zbog toga zovu i Enciklopedisti. Prateći naročito ideje Džona Loka, prosvetitelji su odbacivali metafiziku. Mnogi od njih su doveli u pitanje i apsolutnu razliku između duše i tela koja je bila u osnovi dotadašnje metafizike. Lametri piše knjigu “Čovek mašina”, a Holbah delo Sistem prirode u kome se trudi da objasni sve čovekove osobine, pa i mišljenje, organizacijom materije. Tako se formiraju prva materijalistička učenja u novom veku, koja celokupnu prirodu vide kao poprište mehaničkih kretanja.
Karl Marks
U etici i politici, prosvetitelji su se snažno suprostavljali bilo kakvom obliku pravne nejednakosti među ljudima, a zalagali su se za slobodu mišljenja i štampe, versku toleranciju, i uopšte ono što su smatrali da je “razumno”, i što su sami znali da nije moguće, ali su takođe znali i to da je to put ka diktaturi, jer mase vrlo lako nasedaju na parole o bratstvu i jednakosti, kojih nikada u istoriji nije bilo. Oblik vlasti se po njima može opravdati samo pred sudom ljudi kojima se vlada, odnosno oni treba da svojom voljom pristanu na to, prosudivši razumno o postupcima vlasti i društvenom uređenju. Tako je društvo, umesto trajnih i nepromenljivih osnova u tradiciji i veri, zasnovano na promenljivoj saglasnosti ljudi, a ljudima je lako manipulisati.
Na taj način je postavljena osnova za Francusku revoluciju, koja je bila veliki preokret u istoriji Evrope, planirani preokret. Revolucija je pokazala da ideje prosvetitelja u stvarnosti dovode upravo do netolerancije, diktature i velikih žrtava, što su pokazale i sve naredne revolucije, sa kojima se po obimu žrtava i ubijanja može porediti samo kuga u Evropi u 14. veku. Ideje prosvetiteljstva sprovedene u revolucijama su dovele do pada opšteg morala, razaranja porodice, legalizaciju svakog izopačenja, od abortusa, do homoseksualnih brakova. Najgore je što su te revolucije dovele na vlast ljude kojima je jedini moral bio njihov stomak a jedini bog vlast. U svim revolucijama, neradnici, ološ i razbojnici su se dokopali vlasti. Dok su se i prosvetitelji, i francuski i komunistički revolucionari kitili parolama o jednakosti i bratstvu, pod tim parolama su izvršeni najgori zločini, proterivanja, istrebljivanja, nekoliko čistih genocida, uništavanja kulture nekoliko naroda, masovna preseljenja, razaranja privreda.. O maltretiranju običnog naroda, rasturenim porodicama, nepravdama, zlostavljanjima, pljačkama, silovanjima, prebijanjima, hapšenjima, ubistvima, montiranim suđenjima, izrabljivanjima…nema mesta da govorimo. Ideje koje su bile privlačne masama su se pretvorile u svoju suprotnost. Niko ne tvrdi da su monarhije bile savršene, ali se znalo kome je gde mesto. Secikesa i lopov je bio u šumi, ili skriven od javnost, a u komunizmu je secikesa na vlasti, krade, laže, mulja i batina. I opet priča o jednakosti i bratstvu. U tranziciji je na naslovnoj stranici tabloida i svi mu se dive…
U Nemačkoj Adam Vajshaupt (1748 – 1830), jezuita, profesor kanonskog prava na Univerzitetu u Ingšstatu osniva 1. maja 1776. red “Društvo bavarskih iluminata” čije je drugo ime “Veliki templarski majstori”, ili Spartakovci. Sama reč Iluminati znači “Prosvetljeni”. Za njega istoričari i znalci masonerije i satanizma kažu da se “čudovišni Adam Vajshaupt može smatrati za jednog od najvećih zločinaca s najpaklenijim umom za koji zna istorija ljudske rase..”… čovek koji kao i svi okultisti najvećeg stepena koristi satanizam u političke svrhe. Na kongresu ovog satanskog reda u Frankfurtu 1776. određeni su karakter i ciljevi rada, a oni su: “baciti narode u bedu, tiraniju, haos i svet dovesti do paraklizma anarhije, posredstvom monstruozne organizacije crne internacionale satanista”. Nakon osnivanja ovog reda počinu po Evropi da se šire ideje koje skroz izbacuju Boga, prosvetiteljstvo, humanizam, kao i nauka o evoluciji. Osnovni cilj Iluminata je da se uništi religija, posebno hrišćanska, kao i porodica kao stub društva. Ratovi i revolucije koje nastaju posle osnivanja reda su usmereni protiv tradicije, religije, društva se pretumbavaju, monarhije padaju a mase ljudi postaju zavisne od sistema.
Vajshauptov portparol i mag reda Đuzepe Balsamo, zvani grof Kaljostro je “svakako najveći čarobnjak epohe prosvetiteljstva, mag u drevnom smislu te reči, i moglo bi se reći poslednji čarobnjak”, bavio se nekromantijom, a đavoli su mu se prikazivali u likovima umrlih. Na večerima koje su, u njegovu čast, u svojim dvorovima organizovali evropski vladari i plemići, pa i kardinal Roan, demoni su mu se javljali u likovima ideologa i vođa francuske buržoaske revolucije: Voltera, Didroa, Monteskjea, Robespjera i Dantona. Naravno, u Bibliji je Bog izričito zabranio opštenje sa mrtvima, ne zato što je Bog hirovit nego što je ova disciplina opasna, a i mrtvi se neće javiti nego isključivo demoni, jer mrtvi ne mogu da se jave. Uopšte svaka magijska i okultna disciplina je opštenje sa demonima. Bila to joga, gatanje, vračanje, pogađanje pomoću kostiju, karata, šoljice, prizivanje duhova, “bela” magija, “crna” magija, bavljenje “bioenergijom”, mađioničarstvo, apa i naizgled bezazlene discipline kao astrologija, transcendentalna meditacija ili joga. Pitate se otkud toliko literature o tim disciplinama, filmova na temu onostranog, spiritizma, zašto u baš svakim novinama horoskop a ni u jednim biblijski stih za današnji dan. Neko ko ima medije to vrlo dobro radi, gurajući nam u ruke to i govoreći kako nema Boga. Glumci, sportisti, pevači i uopšte idoli mladih više i ne kriju da se bave okultizmom. A mase ih kopiraju…
Tvorac naučnog socijalizma Karl Marks (1818-1883) je u studentskim danima u Londonu pripadao tajnoj sekti satanista, kultu demona Šiloh. Pod uticajem tih ideja napisao je nekoliko pesama i malo poznatu dramu “Oulanem”u kojoj opisuje uništenje sveta – “uništiti da ne ostane nikakvog traga”. Njegova poema “Igrač” citana je na pocetku rituala satanistickog reda. Tokom studija Marks je napredovao u svojim shvatanjima, i kako kaže u jednoj svojoj kasnijoj pesmi:”otkrio sam najdublje misli meditiranjem”. Tragovi satanističkog kulta mogu se zapaziti i u njegovim kasnijim radovima.Grof Kaljostro vodeći mason 18. veka bio je i vodeći satanista toga doba. Vajshauptovi i Kaliostrovi ideološki drugovi bili su knez Meternih, Mirabo, Mesmer, pesnik Gete, vajmarski vojvoda Karl – Avgust i drugi. Shvativši da je cilj iluminata gospodarenje svetskim bogatstvima, uspostavljanje svetske vlade i svetske religije bez Hrista, njima se odmah posle osnivačkog kongresa u Vilhemsbadu pridružila elita tadašnjeg evropskog i svetskog bankarstva i masonerije: Majer Amšel Rotšild, Štern, Štajer, Vertmajer i Šuster. U 20. veku ovom redu pristupiće kolosi američkog bankarsko – industrijskog kompleksa: Rokfeleri, Meknamara bivši ministar odbrane SAD, Tomas Vatson predsednik multinacionalne kompanije IBM, Čester Boulus savetnik predsednika SAD, Eleonora Ruzvelt iz Teosofskog društva, Džems A. Linen predsednik “Tajm”-a, Roj Velinski premijer Rodezije, Miguel Fuentes predsednik Gvatemale, Fread Džordan predsednik spiritualističke internacionale, … kao i drugi do Keri Granta…. Ovom satanističko – masonskom tajnom redu pripadali su i svi prevratnici, anarhisti i revolucionari u vremenima koja su sledila iza njegovog osnivanja. Pored ideologa i vođa francuske buržoaske revolucije tu su i “velikani” komunističkih revolucija: Lenjin, Trocki, Zinovjev, Kamenjev, a najverovatnije i Josip Broz Tito, čiji nadimak još i danas niko ne može sa sigurnošću da protumači…
Savremenik i dobar poznavaoc Marksovog dela, italijanski mislilac i političar Đuzepe Mancini (1805-1872) opisao je Marksa kao “destruktivni duh” i dodao:
”Njegovo srce ispunjeno je pre mržnjom nego ljubavlju prema čoveku”.
Nije bez značaja ni okolnost da je Marksova ćerka Eleonora bila udata za poznatog aktivistu satanista, Edvarda Evelinga i da su zajedno izvršili samoubistvo. Druga njegova ćerka Laura takodje je izvršila samoubistvo, dok je njen muž, socijalista Pol Lafarg u poslednjem trenutku odustao od samoubistva. Deca tih ljudi su pomrla usled lošeg postupanja i izgladnjivanja. Tamna strana Marksovog života i njegovi porodični odnosi vešto su prikrivani, a njegovi tekstovi pred štampanje su čišćeni od šokantnih detalja. Poznati francuski književnik Albert Kami je primetio da bi se, kada bi se sva njegova dela u originalu objavila, pred svetom pojavio jedan novi, drugačiji Marks. Inače se radilo o nemoralnom čoveku, poročnom i zlom do srži, osobenjaku i namćoru koji nije voleo ni svoju porodicu, imao dete sa služavkom, bio neradnik.
Protestantski pastor, rumunski Nemac Rihard Vurmbrant je, posle istraživanja tradicije komunističkog pokreta napisao knjigu “Karl Marks i satana”, a nju je pisao koristeći spise komunista, knjige koje su nastale u komunističkom sistemu. Imao je za to vremena jer je samo zato što je hrišćanin robijao oko 20 godina u rumunskim zatvorima. Te spise su pune ideja koje su vodeći satanisti svojatali. U njoj je bacio svetlo na nevidljivu stranu komunističkog idola i navodnog osnivača ideje koja je odvela u smrt preko 200 miliona ljudi i u progonstvo bar 300 miliona, kao i karakter vrhovnih sledbenika iste ideje, koji su odreda bili masovne ubice, urbani ološ, kriminalci, razbojnici, silovatelji i nitkovi, od Lenjina i Trockog, samog Marksa, pa do idola mladih Ernesta Če Gevare. I Marks i Engels su, otkriva nam Vurmbrant, u ranoj mladosti bili biblijski hrišćani, ali su se okrenuli protiv svojih ideala i postali zakleti neprijatelji hrišćanstva. Marks je pretio čitavom svetu da će ga gurnuti u ponor, pisao satanističku poeziju pobune. Iskazivao je želju da se obračuna sa Tvorcem. Najviše je mrzeo Hrista, kao i instituciju porodice. U komunističkom manifestu je naveo je “ukidanje porodice, kao namere komunista…” Engelsu se, pri susretu sa čovekom koji mu je izmenio život, činilo da Marksa “za kosu vuku đavoli” kako je govorio, ali su ubrzo zajedno postali fanatični neprijatelji Hristove vere. Marks je tvrdio da su prvi hrišćani jeli decu. Ideja da je “religija opijum za narod” je upravo Marksova. Zavedeni ljudi su govorili “Nosim kapu sa tri roga i ratujem protiv Boga”. Interesantno, ako su verovali da Boga nema, kako da su toliko protiv njega dizali pesnicu! Pa koga nema nema ga. Ipak, oni su znali da ga ima ali su stali na stranu Božjeg neprijatelja.
Marks je objavio klasnu borbu do istrebljenja kao načelo ljudske istorije. Čuveni ruski anarhista Bakunjin je veličao Lucifera kao prvog buntovnika u svemiru. (R. Eperson “Novi svetski poredak”) Za Marksa se znalo da je pripadnik tajnog kulta iluminatskog tipa, koji je “obožavao” demona Šiloha, a sledbenici su bili poznati po neurednoj kosi i bradi. Marksov prijatelj Pjer Prudon, socjalista je takođe bio pripadnik istog kulta. Sam Prudon je nazivao Boga nepravednim, retrogradnim protivnikom ljudskog razuma. Boga je optužio za tiraniju neznanja i siromaštva. Prokleo je ljude koji se klanjaju Bogu, kraljevima i sveštenicima. “Bog je antiliberalan, nečovečan i anticivilizovan” govorio je Prudon. (Ralf Eperson “Novi svetski poredak”)
Reči Pjera Prudona i Karla Marksa možemo čuti i danas, od komunista, socijalista i od predstavnika sekularne i liberalne demokratije, u kojima mnogi vide naslednike komunista, presvučene komuniste. Liberalni život, nazvan još i “sloboda”, sa svim nemoralnostima i uništavanjem porodice, obrazovanja, ličnog i društvenog morala je takođe tvorevina marksista i prosvetitelja. Mnogo se danas govori o ljudskim pravima, ali ljudska prava ne postoje, osim za marginalne grupe (gej populacija) i sekte (uglavnom satanističke). Ako se toliko trubi o ljudskim pravima, pa gde su ona za radnike, seljake, invalide i penzionere. Prevara. Pošteni ljudi su gladni, bez posla, opljačkani i poniženi. To je satanizam, marksizam. Poniziti poštenog i ubiti mu moral. Na drugu stranu korupcija i kriminal, prevara i nasilje. Nekažnjeno. Potplaćen sudija, policajac saučesnik, prebija sirotinju, deli dobit sa mafijašem. Marksizam, stanizam. Sin komuniste, direktora, mafijaš, iz trenerke ulazi u odelo, kupuje firme koje su građene od para radnika, isteruje radnike na ulicu, njegovo obezbeđenje ih prebija, policija ih prebija. Marksizam satanizam. To je biznismen koji ide u Evropu i u Ameriku kod predsednika na “moliveni doručak”. Prava postoje na papiru, kao ona jednakost i btarstvo u Francuskoj i SSSR. Pošten čovek je gladan, ponižen, osujećen, opljačkan, prevaren..ako se pobuni biju ga, kažnjavaju, maltretiraju, ucenjuju. To je satanizam na delu.
Marksa je sin zvao “dragim đavolom” a njegova sobarica iz Londona, sa kojom je imao i vezu, svedoči o tome kako je upražnjavao magijske rituale. U jednom svom tekstu Marks najboljim prijateljem komunista naziva “staru krticu Robina Gudfeloua” a isti je u engleskom folklore sinonim za demona.
Kao i Marks i većina komunističkih ideologa su bili demonizovani i bogomrsci. Florens je 1871 ostavio zapis : “Naš neprijatelj je Bog. Mržnja prema Bogu je početak mudrosti.” Lenjin je izjavljivao kako je osnova komunizma borba protiv religije. Zločinac Lenjin je znao da postoji Bog i da je On istina. I sam je govorio kako će “komunizam ukinuti večne istine, svu religiju i svu moralnost.” Nije krio da je cilj komunizma i rušenje morala.
Citiramo Vurmbranta, a treba reći da se radi o čoveku koji je proveo oko 20 godina u zatvorima zbog svoje vere i nagledao se zločina policijskog aparata pod komunistima. Sovjetski i Čaušeskuovi zatvorski čuvari su bili gori od SS-ovaca. Naslednici Karla Marksa nisu bilia teisti nego antiteisti. Lenjin je objavio rat Crkvi, sveštenici su ubijani a crkve su rušene sistematski. Komunisti su na svaki način gledali da se narugaju Bogu (za koga su tvrdli da ne postoji). U jednoj crkvi u Sergijeviom Posadu je bio bolnički kompleks, a kapela je prepravljena u ginekološku ambulantu sa stolom za vršenje abortusa. Satansko žrtvovanje nerođenih. Car Nikolaj Romanov i njegova porodica su takođe ritualno ubijeni, a njihovom krvlju su po zidovima iscrtani satanistički simboli. Komunisti su prema sveštenicima i vernicima bili okrutniji nego prema otvorenim ideološkim neprijateljima, i ratnim zarobljenicima, pa su sveštenike razapinjali, mučili na poseban način i razapinjali na krst, pa i klali. Obične vernike su ostavljali da umru od gladi, puštali ih da se smrznu, ili nahuškavali pse na njih, dok su žene i žensku decu silovali, Inače, Hitler je ideje o logorima smrti preuzeo od Lenjina, koji ih je izumeo. Komunistički sistem je u sebi imao i elemente robovlasničkog, jer je svako mogao biti nateran da radi džabe za urbani ološ koji je preuzeo vlast…