Foto: Freepik
Domaći portali godinama objavljuju članke u kojima se tvrdi da je američka svemirska agencija NASA priznala “prskanje” stanovništva otrovnim hemikalijama. Oni se, pritom, pozivaju na telefonski razgovor naučnika ove agencije Douglasa Rowlanda, u kome je on govorio o upotrebi litijuma u istraživanju gornjih slojeva atmosfere.
Ove tvrdnje objavljene su u članku portala Webtribune 9.9.2016. godine. Slične verzije članaka zatim su objavili su i Inter magazin, Čarolija, Sedam malo, Blokirani i Informer. Tvrdnje je ponovo aktuelizovao portal Ordinacija u avgustu 2022. godine.
Prema podacima alata CrowdtAngle, članak Ordinacije je na Facebooku zabilježio više od 4.000 interakcija. Podijeljen je na nekoliko Facebook stranica i javnih grupa. Neke od tih objava su iz novembra 2022. godine (link, link).
Da li je NASA priznala zaprašivanje iz vazduha?
Članak portala Webtribune, koji domaći mediji recikliraju godinama, automatski je prevod teksta originalno objavljenog na portalu Waking Times u aprilu 2016. godine. Zbog nezgrapnog i nejasnog prevoda pojedinih dijelova, članke objavljene na našem govornom području mjestimično je teško razumjeti. Formulacije poput “iscrpna ogledna polja” i “vlada SAD-a u stanju da distribuira termite aerosolnog litijuma” samo su neki primjeri ovakvog prevoda, koji tekst čine teško razumljivim.
U pomenutim člancima kao dokaz tvrdnji o “zaprašivanju” iz vazduha predstavljen je snimak telefonskog razgovora nepoznate žene i muškarca za koga se u članku navodi da je naučnik NASA-e. Ne precizira se o kakvoj upotrebi litijuma on govori, već se samo prenosi da je rekao da litijum ne šteti okruženju, odnosno životnoj sredini. Pritom se izražava sumnja prema ovom argumentu i ističe da je litijum psihijatrijski lijek.
VIŠE NIJE TAJNA, ZAPRAŠUJU NAS IZ VAZDUHA: Naučnik iz NASA-e je priznao da je njegova agencija stavljala litijum u raketne izduvne gasove, koji je zatim rasut kroz atmosferu!
Kako prenosi The Waking Times, naučnik iz NASA-e je priznao da je njegova agencija stavljala litijum u raketne izduvne gasove, koji je zatim rasut kroz atmosferu. Štaviše, rasipanje litijuma se odvija od 1970. godine, priznaje Roland na snimku, koji je zapravo snimljeni telefonski poziv, izveštava “Naturalnews.com”
Iako je Roland rekao da litijum ne šteti okruženju, samo jedinjenje se koristi kao psihijatrijski lek već decenijama. On menja nivo serotonina i norepinefrina koji se luči u ljudskom endokrinom sistemu. Litijum snažno menja moždane obrasce, ali Roland na snimku tvrdi da on “nije opasan.“
Realnost je ta da ni lekari koji redovno prepisuju taj lek iz psihijatrijskih razloga ne razumeju kako on radi niti kolika bi trebalo da bude odgovarajuća doza. Kako je nasumično prskanje velike količine jedinjenja u atmosferu ikada bila dobra stvar. (Ordinacija)
Prenosi se i NASA-ino objašnjenje da se rasipanje litijuma vrši u cilju proučavanja kretanja vjetra u gornjim slojevima atmosfere. Ponavljanjem tvrdnji da ni ljekari ne znaju koje doze litijuma kao lijeka su odgovarajuće, implicira se da je njegova upotreba štetna za ljude. Pritom se i insinuira da NASA izbjegava diskusije o “tragovima hemikalija”, odnosno o “chemtrailsima”.
Roland je, u svom snimljenom razgovoru, obećao da će odgovoriti na konkretna pitanja ako bude dobio mejl. On je takođe rekao da je svemirska agencija pozdravila takve upite javnosti, jer je informisanje ljudi osnovna misija NASA-e.
Ako je to istina, zašto su onda ostali vladini radnici u ključnim agencijama pod nalozima u vezi sa diskusijama o tragovima hemikalija?
Ako još uvek niste spremni da verujete da je vlada SAD-a u stanju da distribuira termite aerosolnog litijuma preko hemijskih tragova, javni dokument – Kod 840 RMMO iz Valopsove Kancelarije za upravljanje misijama – treba da otkloni vaše sumnje.lic
On posebno navodi u izjavi misije iz 2013. godine da je “svrha“ lansiranja “testiranja metoda punjenja kanistera litijuma“ ta koja je trebalo da bude izvedena na narednim misijama. Rezultati? “Podaci termistora su izgledali nominalno. Dobar izveštaj iz vazdušne optičke platforme snimljenih videa a oblaci litijuma su vidljivi takođe i sa zemlje.“
Tvrdnje o “zaprašivanju iz vazduha” iznesene u ovom članku uklapaju se u popularnu teoriju zavjere o “chemtrailsima” (skraćeno od “chemical trails” – hemijski tragovi) prema kojoj su tragovi koji na nebu ostaju iza aviona zapravo hemikalije kojima se “zaprašuje” stanovništvo. Kako smo pisali u brojnim analizama, takvo zaprašivanje iz vazduha ne postoji.
Pojedini članci objavljeni na našem govornom području sadrže i snimak telefonskog razgovora na koji se pozivaju. On je na YouTubeu objavljen u julu 2013. godine. U objavi je navedeno da je muškarac čiji se glas čuje na snimku Douglas Rowland iz NASA-e, a iz opisa se može zaključiti i da se ženska osoba koja ga je kontaktirala zove “Sue”.
Ona je Rowlanda pozvala nakon što je, kako kaže, saznala da je litijum “raspršen” prilikom lansiranja rakete. Na njena pitanja zašto je litijum korišten, Rowland strpljivo odgovara pokušavajući joj objasniti svrhu upotrebe litijuma u navedenom slučaju. Između ostalog, on kaže da se litijum koristi u proučavanjima kretanja vjetra u gornjim slojevima atmosfere i da njegova upotreba u ovom slučaju nije štetna za zdravlje.
Rowland: Postoji mnogo razloga zašto to radimo, jer ne razumijemo kako se vjetar u gornjim slojevima atmosfere kreće. “Chemtrailsi”… Postoje različite vrste “chemtrailsa”. Različiti tragovi noću. Tokom dana koristimo drugačije tragove. Njih vjetar raznosi. Sjaje ili sami ili od raspršene sunčeve svjetlosti. Slikamo ih i vidimo kako se trag vjetra kreće. To je isto kao da slikate kondenzacijske tragove aviona. Mogli biste to iskoristiti da vidite kako vjetar duva. Ovo je mnogo veća visina, pa koristimo ove hemijske tragove.
Jasno je da Rowland ne kaže “chemtrailsi” za tragove aviona koji, prema teoretičarima/kama zavjere, sadrže hemikalije kojima se zaprašuje stanovništvo.
Rowland na snimku kaže i da će vrlo rado odgovoriti na sva dodatna pitanja budući da je cilj agencije da javnost bude tačno informisana o razlozima i načinima upotrebe litijuma u proučavanjima atmosfere. Tokom telefonskog razgovara on ni u jednom trenutku nije rekao ništa što bi se moglo protumačiti kao priznanje “zaprašivanja” iz vazduha.
O neutemeljenosti tvrdnji da je naučnik NASA-e priznao “zaprašivanje” litijumom pisale su platforme Snopes i Fact check. Snopes u svojoj analizi navodi da Rowland nije otkrio ništa što nije bilo već poznato. Ova platforma poziva se na NASA-ina dostupna objašnjenja svrhe korištenja litijuma prilikom lansiranja raketa, od kojih je jedno objavljeno čak 1958. godine. Slična saopštenja NASA-a je izdala u julu 2011. godine te u januaru 2013.
Saopštenje iz 2013. godine govori o testiranju različitih metoda za stvaranje litijumske pare i najavljuje dvije misije NASA-e koje će, kako je navedeno, koristiti litijumske tragove s ciljem posmatranja događaja u svemiru. Navedeno je i da sagorijevanje litijuma prilikom testiranja nije predstavljalo nikakvu opasnost za građane.
Keith Koehler iz NASA-e objasnio je za Snopes zašto su tragovi pare neophodni prilikom ovakvih istraživanja.
Koriste se za mjerenje atmosferskih vjetrova i/ili kretanje jona u gornjim slojevima atmosfere i jonosfere, obično između 50 i 248 milja visine (komercijalni avioni lete na oko šest milja visine). Para se oslobađa duž dijela putanje rakete. Mala količina pare tada je vidljiva sa zemlje. Prateći njihovo kretanje direktno kamerama na zemlji (ili u avionu), ovi tragovi omogućavaju direktno posmatranje kretanja u gornjim slojevima atmosfere ili jonosfere.
Koehler je za Fact Check rekao i da je količina metalnih materijala koji se koriste u ovim istraživanjima izuzetno mala u poređenju s količinom materijala koji svakodnevno ulazi u Zemljinu atmosferu iz meteora. Čak i ako bi male količine iz tragova pare došle do tla, one bi, kako je rekao, bile zanemarive.
Thomas P. Ackerman, direktor Instituta za proučavanje atmosfere i okeana na Univerzitetu u Washingtonu, rekao je za ovu platformu da ideja o prskanju ljudi materijalom iz jonosfere nije ostvariva s obzirom na udaljenost jonosfere i njene uslove. Dodao je da je malo vjerovatno da hemikalije raspršene na toj visini stignu do površine Zemlje.
Jonosfera je, kako je rekao, “neprijateljsko okruženje u smislu da se materijal koji tamo stavite nađe na udaru ovih visokoenergetskih čestica u sunčevom spektru”. Atmosferska kretanja proširila bi materijal širom svijeta, razrijedila ga i učinila nedjelotvornim.
Litijum se zaista koristi za liječenje poremećaja raspoloženja kao što su manija, depresija i bipolarni poremećaj. Kako je objašnjeno na web stranici britanske nacionalne zdravstvene službe, dvije vrste litijuma upotrebljavaju se u medicinske svrhe – litijum karbonat (u obliku tablete) i litijum citrat (u obliku tečnosti). Doze se razlikuju od osobe do osobe i zavise od dobi pacijenta/ice, od čega se liječi, kao i od vrste litijuma.
Činjenica da se preporučena doza razlikuje od osobe do osobe, međutim, ne znači da ljekari ne razumiju “kako litijum radi” i kolika bi trebala da bude odgovarajuća doza.
Dakle, tvrdnje da će ljudi iz vazduha udahnuti količinu litijuma koja bi mogla da “utiče na svijest” besmislene su s obzirom na način upotrebe litijuma u medicinske svrhe i na visinu na kojoj je litijum raspršen te na činjenicu da male količine eventualno mogu stići do tla.
Aerosolne vakcine i prskanje iz vazduha
U analiziranim člancima manipulativno se i netačno govori o upotrebi aerosolnih vakcina. Tako se tvrdi da se pokušalo “prskanjem populacije vakcinama bez njihovog znanja ili odobrenja”.
Osim litijuma koji menja svest, drugi su pokušavali sa aerosolnim vakcinama – prskanjem populacije vakcinama bez njihovog znanja ili odbrenja – kako navodi ova studija. Nekoliko hiljada ljudi su “dugi niz godina“ vakcinisani ovim vakcinama u Rusiji sa “razblaženim osobinama protiv mnogih bolesti.“ Isto tako, bilo je iscpnih oglednih polja u Južnoj Americi korišćenjem razblaženih vakcina protiv malih boginja, koji su prijavljeni kao uspešni. Dobri rezultati su takođe prijavljeni i za aerosolnu vakcinu protiv gripa A.
Iako u člancima nije navedeno o kojoj je studiji riječ, pretragom ključnih riječi utvrdili smo da se članak poziva na studiju “Izvodljivost vakcinacije aerosolom” iz 2003. godine, čiji su autori Yehudah Roth, Jerry S. Chapnik i Philip Cole. Rečenice iz analiziranih članaka u kojima se pominje upotreba aerosolnih vakcina u Rusiji i Južnoj Americi preuzete su iz abstrakta ove studije. Ipak, nikakvo se “prskanje” populacije vakcinama bez njihovog znanja ili odobrenja u studiji ne pominje.
“Vakcinacija zaprašivanjem” ne postoji niti je takav način primjene vakcina uopšte moguć, baš kao što nije moguće “mijenjati svijest litijumom iz vazduha”. Riječ je o pogrešnom predstavljanju primjene aerosolnih vakcina.
Sličnim tvrdnjama bavio se i AAP FactCheck u analizi iz juna 2022. godine. Ova platforma navodi da se aerosolne vakcine ne daju na opisani način.
Aerosolne vakcine postoje, ali se uzimaju udisanjem supstance kroz nos. Ne prskaju se iz aviona koji je dostigao visinu letenja.
Michelle McIntosh, ekspertica za unos lijekova na Univerzitetu Monash, koja je radila na projektima utvrđivanja upotrebljivosti aerosolnih vakcina, kaže da “nije upoznata ni sa kakvim programima vakcinacije u kojima se avion koristi za izbacivanje aerosoliziranog praha namijenjenog za vakcinaciju ljudi putem inhalacije”.
Profesorica McIntosh rekla je za AAP FactCheck da masovna aerosolna vakcinacija avionom nije “izvodljiva niti razumna”.
“Važna stvar u programima vakcinacije jeste da se osigura da svaki/a pacijent/ica dobije ispravnu dozu, što se ne može postići posipanjem vakcinom u prahu iz vazduha“, rekla je ona u e-mailu.
Tvrdnju da je NASA “priznala” prskanje iz vazduha litijumom ili hemikalijama, objavljenu u članku portala Webtribune, ocjenjujemo kao lažnu vijest i teoriju zavjere. Litijum se zasta koristi u istraživanjima gornjih slojeva atmosfere, ali njime niko ne “prska” niti “zaprašuje” stanovništvo. Iste ocjene dobijaju i tvrdnje o nepostojećem “vakcinisanju iz vazduha”.
Druge objave ovih tvrdnji dobijaju ocjene prenošenje lažnih vijesti i teorija zavjere.
(Raskrinkavanje.ba)