U Srebrenici nije bilo genocida, a ključni argument da se radilo o zločinu pojedinaca bez ovlašćenja iznela je jedna od sudija Haškog suda u procesu protiv generala Zdravka Tolimira.
Narativ o 8.000 streljanih u julu 1995. nametnut je presudama Tribunala, ali činjenice govore drugačije: najveći deo žrtava čine pripadnici 28. divizije armije, koji su izginuli u pokušaju da se probiju ka Tuzli i izbegnu kaznu za zločine nad hiljadama Srba u Podrinju.
ŠOK U HAGU
- Oko 3.000 vojno sposobnih muškaraca je stradalo ne kao posledica streljanja već legitimnih borbenih dejstava za vreme proboja kolone 28. divizije iz Srebrenice prema Tuzli. Raspoloživi dokazi ukazuju da je streljanje određenog broja ratnih zarobljenika bilo delo male grupe pojedinaca koji su postupali bez ovlašćenja i u tajnosti, a ne odluka vojnog ili političkog vrha RS - rekla je haški sudija Priske Nijambe iz Zambije.
I načelnik opštine Srebrenica Mladen Grujičić tvrdi da su netačne tvrdnje da su na groblju u Potočarima sahranjeni civili i to naziva istorijskim falsifikatom.
- To je najveća podvala koju Bošnjaci, uz pomoć zapadnih zemalja, odnosno njihovih predstavnika, nastoje nametnuti da bi taj narativ ostao u istorijskim čitankama. Gde su onda vojnici iz Srebrenice koji su ubijali Srbe od 1992. do jula 1995. na području srebreničke i susednih opština, gde je poginulo i ubijeno 3.267 Srba, među kojima polovina civila - rekao je Grujičić.
Prema njegovim rečima, svedočenja bošnjačkih ratnih komandanata dokazuju da su u Potočarima sahranjeni samo vojnici i retki civili koji su bili u vojnoj koloni koja je krenula u proboj s vojskom. Komandant 28. divizije Naser Orić je dva meseca ranije pobegao iz Srebrenice. Predsednik Organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila iz Srebrenice Branimir Kojić kaže da na groblju u Srebrenici leže isključivo vojnici Armije BiH.
Naser Orić, ratni komandant Srebrenice, oslobođen je 2008. pred sudom u Hagu, uprkos mnogobrojnim svedočenjima o zverstvima njegovih vojnika u istočnoj Bosni. Da je masakr u Srebrenici bio režiran, dokazuje i činjenica da je Orić još u maju 1995. helikopterom napustio grad.
U Srebrenici i okolini od ruke Naserove 28. divizije ubijeno je 3.267 Srba, mahom civila, ali za ove monstruozne zločine niko nije odgovarao.
MEĐUSOBNI OBRAČUNI
- Mnogi od njih nisu nastradali u julu 1995, nego znatno ranije, ili su kasnije umrli, pa tu sahranjeni. Pripadnici 28. divizije su krenuli na borbeni marš prema Tuzli, ubijajući sve živo što im se našlo na tom putu. U toj koloni dolazilo je do povređivanja, iznemoglosti, svađe i međusobnih obračuna, pa i samouništavajućih oružanih borbi da ne bi bili zarobljeni - pojašnjava Kojić.
On dodaje da je ta kolona prilikom proboja nanela znatne gubitke na srpskoj strani i da je priča o ukopu civila u Potočarima čisti falsifikat. U prilog ovoj tezi ide i izjava pripadnika ove divizije Ismeta Handžića, koji je ispričao da su pripadnici Vojske Republike Srpske iz zasede u šumi iznad Konjević Polja sat vremena pucali po koloni.
- Pucnjava je bila žestoka jer su i pripadnici Armije BiH otvorili vatru na četnike i tada je došlo do razbijanja kolone i stvaranja panike među ljudima. Video sam, po mojoj proceni, oko 2.000 leševa - rekao je Handžić u izjavi, koja je u posedu novinske agencije Srna.
Ubijani po spisku iz Sarajeva
Zarobljeni pripadnici Armije BiH poručnik Mehmed Nukić i vojnik Enver Behtić su na saslušanju u 15. jula 1995. potvrdili da su na čelu kolone bile elitne jedinice, izviđači i dobrovoljci Armije BiH čiji je zadatak bio probijanje odbrane VRS.
Njih dvojica procenjuju da je iz Srebrenice tada u proboj krenulo između 3.000 do 5.000 naoružanih pripadnika Armije BiH, a da su poginuli i ranjeni ostavljani na bojištu. Teške optužbe na račun rukovodstva u Sarajevu izneo je i Ibran Mustafić:
- Između 500 i 1.000 Bošnjaka iz Srebrenice ubili su sunarodnici tokom proboja, zato što je Sarajevo napravilo spisak onih koji ni po koju cenu ne smeju živi da se dokopaju slobode i da svedoče šta se zaista događalo.