Oni koji se sjećaju bivše države često kažu kako uopće nije bilo potrebe za uvozom, a da se država zaduživala upravo kako bi se razvijala na ovaj način. Neke od jugoslavenskih proizvoda koristio je cijeli svijet.
Proizvodili su avione, brodove, automobile, kamione, oružje, čak i kompjutere. Tu su naravno i firme koje su proizvodile hranu, odjeću i ostale potrepštine, međutim mnoge od njih više ne postoje ili su u stečaju i propadaju.
Kako bismo se podsjetili na stare dane, napravljena je mapa svih kompanija koje su postojale u današnjoj Bosni i Hercegovini, Srbiji, Hrvatskoj, Makedoniji, Sloveniji, Crnoj Gori i Kosovu.
U Bosni i Hercegovini se u TAS-u proizvodio popularni Volkswagenov Golf, ali i “buba” uz pomoć tadašnjeg UNIS-a. Fabrika motora Sarajevo je još jedan od giganata čiji je pogon tokom i nakon rata pokraden i uništen. U Vogošći je, osim TAS-a, bio i PRETIS, lider namjenske industrije u Jugoslaviji gdje se proizvodila municija.
FAP iz Priboja i TAM iz Maribora proizvodili su teške kamione i šlepere, a kragujevačka Zastava lake transportere. Zastava je proizvodila otprilike 200.000 automobila godišnje.
SOKO je bio ponos vojne industrije, čija je proizvodnja također bila u BiH, a postojala je i državna fabrika aviona u Kraljevu.
Fabrika vagona je bila u Slavonskom Brodu, a u Hrvatskoj je, s obzirom na izlaz na more, bilo najviše brodogradilišta. Jedno je još bilo u Crnoj Gori, ali i u Srbiji. Brodogradilišta u Hrvatskoj – Uljanik u Puli i 3. maj u Rijeci bila su na svjetskom nivou i proizvodila su za strane naručioce najveće prekookeanske brodove.
Jugoslavija je bila jedna od pet zemalja u Evropi koje su imale svoje kompjutere, najpoznatija je vjerovatno bila Galaksija, a prvi proizvedeni kompjuter je bio CER-10. Iskra u Sloveniji i Digitron u Istri (u Bujama) još krajem sedamdesetih počeli su sklapati kompjutere.
Fabrike Obod, Cer, Gorenje, Iskra, Rudi Čajavec proizvodile su elektro-uređaje, televizore, radioaparate, gramofone, kasetofone i bijelu tehniku, a Borac Beograd čak i aparate za espresso
EI Niš je bio jedan od najboljih svjetskih proizvođača lampi za radijske i TV prijemnike (ugrađivao ih je i Philips), a proizvodnju TV prijemnika u boji počeo je prije Sonyja.
Fabrika “Agrokomerc” – Velika Kladuša, osnovana je 1969. godine iz opšte zemljoradničke zadruge, da bi tokom 70tih sa preko 13000 radnika postala jedna od prehrambenih giganata i najvećih kombinata u Jugoslaviji. “Agrokomerc” je 1971 dao značajan doprinos dok se odvijao vojni manevar Sloboda 71. Usko povezan s JNA je pored isporučivanja namirnica za vojsku servisirao i vojna vozila. Do 1986. “Agrokomerc” je proizvodio godišnje 196 miliona jaja i 8870 tona mesa. U godinama između 1982 i 1986 godišnja stopa rasta proizvodnje iznosila je 10%. Izvozilo je robu širom Evrope, a uz dozvolu JNA nudio je svoje proizvode i članicama NATO-a. Raspolagao je sa 523 peradarske farme koje su bile rasprostranjene na oko 600 km2
Ovo su samo neke od fabrika koje su postojale u Jugoslaviji, a koje su bile na svjetskom nivou s obzirom na to da bi bilo teško nabrojati ih sve.
Izvor:Klix.ba