U vazdušnim udarima, koji su trajali narednih 78 dana, život je izgubilo, prema zvaničnim podacima državnih organa Srbije, najmanje 2. 500 ljudi.
Obilježavanje godišnjice od početka NATO bombardovanja „Dana sjećanje na stradale u NATO agresiji“ biće održano u Kraljevu. Obilježavanju u Kraljevu će prisustvovati predsjednik Srbije Aleksandar Vučić, najavila je njegova pres služba. Godišnjica početka napada biće obilježena i nizom manifestacija posvećenih poginulima i polaganjem vijenaca i cvijeća na spomenike.
Generalni sekretar NATO-a Jens Stoltenberg je, 17 godina poslije bombardovanja, tokom posjete Srbiji, novembra prošle godine, izrazio žaljenje zbog nevinih žrtava NATO kampanje.
„Gubitak života nevinih ljudi je bila tragedija i zbog toga duboko žalim“, rekao je tada šef NATO-a. Takođe je naveo da je svrha i cilj vazdušnih akcija NATO-a 1999. godine bila zaštita civila, u čemu se, kako je rekao, uspjelo.
U bombardovanju je, međutim, prema procjeni zvaničnih državnih organa, pogiinulo najmanje 2.500 ljudi, a ranjeno više od 12.500. Prema pojedinim izvorima, stradalo je i 4.000 građana, dok Fond za humanitarno pravo je ranije navelo da je stradalo 759 osoba. Podaci Ministarstva odbrane Srbije govore o 1.008 ubiijenih vojnika i policajaca.
Procjenjena šteta pričinjena u napadima na vojne, civilne i privredne objekte, takođe varira, pa tako eksperti iz Grupe-17 tokom 2000. godine iznose podatak o šteti u visini od oko 30 milijardi dolara, dok u javnosti figurira iznos u visini od čak 100 milijardi dolara.
Vojna intervencija NATO alijanse zvanično je okončana 11. juna 1999, kada je potpisan Vojno-tehnički sporazum između Međunarodnih bezbjednosnih snaga (KFOR) i vlade Savezne Republike Jugoslavije i Republike Srbije u Kumanovu, 9. juna 1999.
Napad na Saveznu Republiku Jugoslaviju, odnosno na Srbiju, izvršen je bez odobrenja Savjeta bezbjednosti Ujedinjenih nacija, a kao razlog NATO je naveo humanitarnu katastrofu na Kosovu i Metohiji i neuspjeh pregovora o budućem statusu Kosova, koji su vođeni u Rambujeu i Parizu.
Konkretan povod za početak bombardovanja bilo je ubiistvo 45 kosovskih Albanaca, mještana sela Račak, 15. januara 1999, za koje brojni izjveštaji tvrde da su bili civili, nasuprot tvrdnjama tadašnje vlasti SRJ da je riječ o pripadnicima terorističke organizacije.
Naredbu o početku operacije, nazvane Milosrdni anđeo, tadašnjem komandantu saveznickih snaga, američkom generalu Vesliju Klarku, izdao je generalni sekretar NATO Havijer Solana.
Devetnaest zemalja alijanse počelo je bombardovanje sa brodova u Jadranu, iz četiri vazduhoplovne baze u Italiji. Najprije su gađani protivvazdušušna odbrana i drugi objekti Vojske Jugoslavije, i to u Prištini, Batajnici, Rakovici (Straževica), Mladenovcu, i drugdje.
Gotovo da nema grada u Srbiji koji se tokom 11 nedjelja napada nije našao na meti.
U bombardovanju je uništeno i oštećeno 25.000 stambenih objekata, onesposobljeno 470 kilometara puteva i 595 kilometara pruga.
Oštećeno je i 14 aerodroma, 19 bolnica, 20 domova zdravlja, 18 dječijih vrtića, 69 škola, 176 spomenika kulture i 44 mosta, dok je 38 razoreno. Uništena je trećina elektroenergetskog kapaciteta zemlje, bombardovane su dvije rafinerije u Pančevu i Novom Sadu.
Tokom bombardovanja izvršeno je 2.300 vazdušnih udara na 995 objekata širom zemlje, a 1.150 borbenih aviona lansiralo je blizu 420.000 projektila ukupne mase 22.000 tona, a upotrijebljena je i zabranjena municija sa osiromašenim uranijumom.