Foto: Raskrinkavanje
Na YouTube kanalu Media Group 011 19.3.2022. godine objavljen je videosnimak gostovanja doktora Branimira Nestorovića. U opisu ovog videosnimka ne navodi se gdje je i kojim povodom gostovao Nestorović. U nešto manje od sat i po snimka on s voditeljkom razgovara o mentalnom zdravlju, značaju bliskosti za čovjekovo opšte stanje i sličnim temama.
Do vremena pisanja ove analize videosnimak je zabilježio 23.321 pregled i 33 komentara.
U jednom dijelu snimka Nestorović govori o upotrebi prirodnih preparata u tretiranju nekih stanja i bolesti, pa tako pominje upotrebu lavande, odnosno kapi ove biljke kao pomoć u liječenju nesanice. To je podstaklo i pitanje iz publike o tome šta bi bila dobra zamjena za lijekove iz grupe kortikosteroida. Odgovarajući na to pitanje, Nestorović je naveo primjer Tullija Simoncinija, bivšeg doktora iz Italije, za kojeg kaže da je liječio oboljele od raka sodom bikarbonom.
Ima taj doktor Simoncini u Italiji koji ima taj neki protokol, mislim. On ga je platio prilično skupo, tri godine odležao u zatvoru, zato što je svojim pacijentima davao sodu bikarbonu. Možete da zamislite kakvu strašnu stvar je radio svojim pacijentima, davao sodu bikarbonu. Mislim, potpuna besmislica, soda je toliko štetna za organizam. Tri godine je bio u zatvoru i izgubio licencu. Međutim, onda je on otišao u Ameriku i tamo je napravio bum, pa se posle vratio u Italiju i on sad leči pacijente davanjem sode bikarbone.
Nakon što je neposredno preporučio sodu bikarbonu kao “lijek” protiv raka, Nestorović je odgovorio na pitanje iz publike o razlici između sode bikarbone koja sadrži aluminij i one koja ga ne sadrži. Naveo je da je aluminij glavni uzročnik Alzheimerove bolesti i da samo silicij može da “izvuče” ovaj metal nataložen u mozgu.
Pa da, to je prošle godine meni neko napisao, kaže, da li ova iz apoteke ili ova. Ja kažem, ova iz apoteke bez aluminijuma, on kaže što se stavlja aluminijum. To je isto jedno interesantno pitanje, moram priznati, uopšte nisam razmišljao o tome. U većini ove hrane koju mi koristimo, ove gotove hrane po samouslugama, dodaje se aluminijum hidroksid, zato što je on baza i produžava trajanje jer tako, kad nešto stoji, recimo voćni jogurt ili tako dalje, stvara se kiselina i vi kad dodate aluminijum hidroksid, on prosto apsorbuje tu kiselinu i produži se rok trajanja. Naravno, to je bezveze zato što aluminijum ide u mozak, je li tako? Mislim, znači glavni razlog Alzheimera i većine ovih bolesti neurodegenerativnih se zna da je aluminijum, jer njega ima svuda, apsolutno od telfonskih onih, konzervi i tako dalje i tako dalje, aluminijum ide u mozak, ide u sve organe, naravno, ali u mozak najviše i kad jednom tu dođe, nema više sile da se izvuče. Sve ove, kako se zovu, detoksi, sve što koristiš, znači, ne može da ga izvuče. Znači, to je za ove druge teške metale, ovo što ja pričam stalno, korijander, sok od cvekle i tako dalje, zeolit ne može da izvuče aluminijum. Aluminijum može da izvuče samo silicijum.
Isječak snimka u kom Nestorović govori da aluminij uzrokuje Alzheimerovu bolest objavljen je na Facebooku 7.6.2023. godine uz sljedeći opis:
Ponavljam jer je važno.
Preko 80% teških metala nalaze se u mozgu, a to NE MOŽE očistiti nikakvo voće, povrće niti neki prah.
Jedino što može izbaciti te otrove iz stanica mozga je silicij dioksid odnosno ortosilikatna kiselina (H⁴SiO⁴).
Ko je doktor Simoncini?
O pseudonaučnim tvrdnjama da soda bikarbona liječi rak ili da je lijek u kombinaciji s drugim namirnicama pisali smo u nekoliko analiza (1, 2, 3).
Pisali smo i o tvrdnjama o Tulliju Simonciniju, bivšem doktoru iz Italije, koji je “liječio” pacijente/kinje ubrizgavanjem smjese vode i sode bikarbone u tumornu masu u analizi objavljenoj 26.1.2018. godine.
Tullio Simoncini je prvi put izveden na sud u Italiji 2003. godine, nakon smrti troje ljudi koje je “liječio”. U sva tri slučaja radilo se o malignim oboljenjima u finalnom stadiju, koje više nije bilo moguće izliječiti. Simoncini, koji je tada radio kao klinički onkolog, uvjeravao je pacijente da ih može izliječiti ubrizgavanjem sode bikarbone. U prvom slučaju, jednu takvu “terapiju” naplatio je 400 eura. Pacijent je umro dan kasnije. U druga dva slučaja “terapija” je trajala nešto duže, te su Simoncini i njegov brat, koji mu je bio asistent, naplatili ukupno 15.000 eura od dvije pacijentkinje. Obje su podlegle bolesti tokom trajanja “tretmana”. (...) Kada je ostao bez dozvole u Italiji, Simoncini je svoju “praksu” nastavio u “alternativnim klinikama” u drugim evropskim državama, potpuno nelegalno. Njegova “terapija” je nakon toga dovedena u vezu i s drugim smrtnim slučajevima u drugim zemljama. (...)
Nestorović nije svoje slušatelje/ke informisao o tome da su pacijenti/kinje koje je Simoncini “liječio” preminuli/e. U konačnici, on je osuđen na pet i po godina zatvora za nezakonitu ljekarsku praksu i ubistvo pacijenta, što pokazuje svu ozbiljnost takvog pseudonaučnog “lijeka”.
Nestorović nije direktno izjavio da se soda bikarbona koristi u liječenju karcinoma, ali to implicira, s obzirom na to da ne navodi kako je završila Simoncinijeva karijera i njegova praksa koja je kao posljedicu imala smrtne slučajeve.
Da li aluminij uzrokuje Alzheimerovu bolest?
Alzheimer’s Society, humanitarna organizacija koja pomaže u istraživanju Alzheimerove bolesti okupljajući brojne donatore, ali i oboljele iz Velike Britanije, na svojoj zvaničnoj stranici donosi pregled činjenica o vezi između aluminija i drugih metala i te bolesti. Kako je istaknuto, naučnici/ce još od 1965. godine pokušavaju odgovoriti na pitanje da li aluminij utiče na Alzheimerovu bolest. Do danas ne postoji istraživanje koje dokazuje da taj metal uzrokuje ovu progresivnu bolest mozga.
Isti izvor navodi i da se aluminij iz hrane i vode teško apsorbuje u tijelu. Raskrinkavanje je upravo o netačnim navodima da je aluminij uzročnik Alzheimerove bolesti pisalo u analizi objavljenoj 20.5.2021. godine. U ovoj analizi citiran je dio pregleda činjenica sa stranice Alzheimer’s Society, gdje se o aluminijumu u mozgu navodi:
Aluminij je prisutan u normalnom, zdravom mozgu. Nije jasno kako aluminij ulazi u mozak iz krvi. Pokazalo se da nivo aluminija, koji je inače prisutan u mozgu, nije toksičan, ali mozak u zreloj dobi može biti manje sposoban za obradu aluminija. Iako je aluminij primijećen na amiloidnim pločicama, nema čvrstih dokaza da je njegov nivo povišen u mozgu ljudi s Alzheimerovom bolešću. Nije utvrđena uvjerljiva veza između količine izloženosti ili aluminija u tijelu i razvoja Alzheimerove bolesti.
Aluminij se zaista nalazi svuda, ali ga ljudsko tijelo apsorbuje u količini manjoj od 1% i ogromnu većinu tijelo očisti kroz rad bubrega. O tome je pisao USA Today u analizi objavljenoj 23.6.2020. godine. USA Today je u ovoj analizi provjeravao tačnost tvrdnje da izloženost aluminiju kroz svakodnevnu hranu uzrokuje nervne smetnje i rak.
Iako je tačno da nešto aluminija dospije u hranu koja se kuva u aluminijskoj foliji ili u aluminijskom posuđu i da je to izraženo za kiselu hranu, nije tačno da to uzrokuje bilo kakve zdravstvene posljedice kod zdravih odraslih osoba.
Vaše tijelo apsorbuje manje od 1% aluminija koji dospije u hranu ili vodu za piće. 95% ovoga izbacuje se putem bubrega. Većina aluminija iz okoliša kom ste izloženi/e izlazi iz vašeg tijela u roku 24 sata. Prosječna odrasla osoba pojede otprilike 7 do 9 miligrama aluminija dnevno. Ova količina može varirati ovisno o lokalnim uslovima okoline ili ishrani ili posuđu. Ni FDA [Američka uprava za hranu i lijekove] ni Evropska agencija za sigurnost hrane nisu otkrile da je ova izloženost dovoljno visoka da izazove probleme kod zdravih odraslih osoba.
Tvrdnja da “samo silicijum može da izvuče aluminijum iz mozga”, odnosno da ortosilikatna kiselina “čisti mozak od aluminijuma” ili metala, spada u domen pseudonauke. Silicij dioksid koristi se kao aditiv za hranu, o čemu je detaljnije pisao Healtline u članku objavljenom 20.7.2022. godine. U tom članku tematizira se sigurnost upotrebe ovog jedinjenja:
Silicij dioksid (SiO2), poznat i samo kao silicij, prirodno je jedinjenje koje čine dva najzastupljenija materijala na Zemlji: silicij (Si) i kiseonik (O2).
Silicij dioksid je najčešći u obliku kvarca. Prirodno se nalazi u vodi, biljkama, životinjama i zemlji. (...) Silicij dioksid takođe se dodaje mnogim namirnicama i suplementima. Kao aditiv za hranu, služi kao sredstvo protiv zgrušavanja kako bi se izbjeglo stvaranje grudvica. U suplementima se koristi za sprečavanje lijepljenja različitih sastojaka u prahu.
Kao i kod mnogih aditiva za hranu, potrošači su često zabrinuti zbog silicij dioksida kao aditiva. Međutim, brojne studije sugerišu da nema razloga za zabrinutost.
Pretragom nismo pronašli relevantne studije ili naučne članke o upotrebi silicija za “čišćenje” mozga od aluminija. Dokaze za takvu tvrdnju nije iznio ni Nestorović. Pronašli smo naučni članak iz 2000. godine u kom se navodi da je istraživanje na životinjama pokazalo da rastvorljivi silicij može spriječiti apsorpciju aluminija, ali i da su ranije studije dale oprečne rezultate, te jasnog zaključka nema.
Shodno navedenim činjenicama, tvrdnju da je aluminij glavni uzročnik Alzheimerove bolesti, objavljenu u videosnimku YouTube kanala Media Group 011, ocjenjujemo kao lažnu vijest i pseudonauku. Tvrdnju da samo silicij može da očisti mozak od aluminija ocjenjujemo kao pseudonauku.
Tvrdnju da je Tullio Simoncini liječio oboljele od raka sodom bikarbonom ocjenjujemo kao manipulisanje činjenicama. Simoncini je oboljelima od raka davao sodu bikarbonu, ali ih nije izliječio, a neke je i ubio. Soda bikarbona nije lijek protiv raka.
(Raskrinkavanje.ba)